[Travelling] ติ่งตะเวนเกาหลี วันที่ 2 - 20141023 Korean Trip Day 2

Haeundae Market & Beach

หลับสนิทไม่รู้เรื่อง ตื่นมาอีกที 7 โมงครึ่ง รีบอาบน้ำแต่งตัวแล้วเก็บกระเป๋า ตอนแรกอยากใส่ New Balance คู่ใหม่มาก แต่ไม่แน่ใจฝนจะตกอีกเปล่า กลัวรองเท้าเลอะ ฮ่าๆๆๆ แล้วจะซื้อมาทำม๊ายยย กระเป๋าแอบหนักพอควร จากทีแรกเอามาแค่ 13 โล ช้อปปิ้งวันเดียวเหมือนเพิ่มมาอีก 3 โลได้ แหะๆ ไม่เป็นไร ก็ยังไม่หนักมาก


เช็คเอาท์ 11 โมง ยังมีเวลาออกไปเดินเล่น หาข้าวเช้ากินก่อน จริงๆ ที่พักมี Breakfast ให้นะ แต่ต้องทำเอง เค้ามีขนมปัง แฮม ไส้กรอก ไข่ ในตู้เย็น ทอดเองตามสบาย แต่ไม่อยากกิน ขี้เกียจล้างด้วยว่างั้น ขึ้นไปกินน้ำผสมวิตามิน+คอลลาเจนอย่างเดียวพอ อายุปูนนี้แล้วอาหารไม่สำคัญนัก คอลลาเจนสิขาดไม่ได้ ฮ่าๆๆ ขึ้นไปชั้น 4 หาน้ำกิน ตกแต่งน่ารักดีอ่ะ เหมือนบ้านเลย มีครัวเบ้อเริ่ม มีโซฟานั่งเล่น มีที่นั่งตรงระเบียง ดูแล้วสบายตาดี 

คอลลาเจน ขาดไม่ได้สำหรับผู้หญิงวัยนี้ เหอๆ

ครัวใหญ่มาก อาจุมม่ากำลังทอด Breakfast แฮม ไข่ ไส้กรอก จานเบ้อเริ่มเทิ่ม 

กินกัน 4 คน จะทอดของเค้าหมดตู้เย็นเลยหรือไง

อยากมีบ้านมีโซฟาน่ารักๆ แบบนี้ คงได้แต่ฝัน 

คุณนายแม่นางชอบเฟอร์นิเจอร์ไม้สัก กลับบ้านทีนึง ขาเขียวตลอด เดินชนตู้โต๊ะ  

ไม่ได้นั่งระเบียงข้างนอก เช้าวันนั้นยังเย็นๆ จากฝนตก อุณหภูมิประมาณ 12 องศา  

พร้อมออกไปเดินเล่นแล้วจ้า  ปากซีดไปนะ ฮ่าๆๆๆๆ

เดินหาอะไรกินที่ตลาดก่อน เมื่อคืนกลับมา 4 ทุ่มกว่า เหลือเปิดไม่กี่ร้าน ตอนเช้าก็เช้าไปยังไม่เปิดกันนัก เจอร้านบะหมี่หน้าตาหน้ากิน เดินเลี้ยวเข้าไปเลย ลุงคนขายพูดอังกฤษคล่องด้วยนะ ถามลุงว่าบะหมี่นี้เรียกว่าอะไร แกบอกว่า คัลกุกซู (칼국수) ชามใหญ่มาก แค่ ₩4,000 เอง (120+บ.) อิ่มท้องแตกเลย กินไม่หมดด้วย นี่ถ้ากินในสิงคโปร์ คงตกชามละเกือบ 500 บ. แต่ค่อนข้างรอนานนะ เพราะเส้นโฮมเมด แกทำสดๆ ใช้เวลาลวกเส้นนานอยู่ ไม่เป็นไร ไม่รีบ เพื่อของอร่อยรอได้เสมอ ^^

ตลาดยังเงียบอยู่ ขายแต่อาหารจานเดียว หรือของกินเล่น 

ร้านอาหารใหญ่หน่อยยังไม่ค่อยเปิด  

ตลาดนี้ก็มีอาหารทะเลสดนะ ถ้าใครไม่อยากไปกินที่ Jagalchi กินแถวนี้ก็ได้จ๊ะ

ตอนเช้ายังไม่เปิด เมื่อคืนเห็นไฟยังไม่ปิด คงขายยันดึก

ระหว่างรอลวกเส้น ลุงก็ชวนคุย ถามว่ามาจากประเทศไหน

เออ แต่อ่ะนะ ไม่รู้เพราะอะไร เวลาบอกใครว่าเป็นคนไทย เค้าจะนิ่งไม่พูดต่อ ฮ่าๆๆๆ

คัลกุกซู  ₩4,000 บอกเลยว่าอิ่มไปยันบ่าย 

เอ๋ผกากินเผ็ด ใส่พริกเพียบ เกือบกลายเป็นต้มยำละ ฮ่าๆๆๆ 

จากนั้นก็เดินมาที่ชายหาด แล้วก็ขำตัวเองอ่ะ เดินมาถึงแล้วดันปวดห้องน้ำ หาดก็ไม่มีห้องน้ำเข้า ต้องเดินกลับมาที่ร้านลุงขอเข้าห้องน้ำ ว่าแล้วเชียว เห็นในกุกซูมีใส่น้ำมันงาด้วย กะไว้แล้วว่านางต้องไว ไม่ผิดคาดจริงๆ ฮ่าๆๆ ห้องน้ำลุงสะอาดมากอ่ะ เรางี้โคตรเกรงใจกลัวจะทำของเค้าเลอะ ใช้เสร็จรีบเช็ดให้หมดจรดเลย จริงๆ เท่าที่เห็น ห้องน้ำในเกาหลีจะสะอาดทุกที่นะ ในรถไฟฟ้าก็สะอาด เข้าแป๊บเดียวเดี๋ยวแม่บ้านก็ตามมาเช็ด ห้องน้ำสาธารณะในเมืองไทยเหรอ เหอๆๆๆ อย่าได้เอ่ยให้เสียอารมณ์ แต่ขนาดห้องน้ำในสิงคโปร์หลายที่ก็ใช่ว่าจะสะอาดนะ คนจีน คนแขก หลายชาติรวมกัน ไม่ใส่ใจอะไรนัก ... แต่ผิดคาดที่คนเกาหลีใส่ใจกับเรื่องนี้มาก คนเข้าห้องน้ำบ่อยอย่างเรา แอบประทับใจ ชอบๆ 

โอเค เดินย้อนกลับไปชายหาดอีกรอบ ชายหาดกว้างมาก น้ำใส แต่คลื่นแรง ไม่มีใครเล่นน้ำหรอก ท่าทางน้ำจะเย็น ชายหาดสวยสู้บ้านเราไม่ได้ แต่หาดเค้ากว้าง ถ้าจัดงานบนชายหาดน่าจะเหมาะ คุ้นๆ ว่าหน้าร้อนจะมีงานเทศกาลบนชายหาดนะ 

ชายหาดกว้างมาก น่าจัดคอนเสิร์ตเน๊อะ

ขนาดไม่ใช่เมืองใหญ่เท่าพูซาน แต่ก็มีตึกสูงๆ เพียบเลย

ถ่ายรูปริมทะเลชิลๆ  

ไม่ค่อยชอบแว่นอันนี้เท่าไหร่ ใส่แล้วเหมือนมีคิ้วเพิ่มขึ้น

ไม่อายเพราะมีคนมาเซลฟี้เป็นเพื่อนเราเพียบ

ได้เห็นทะเลแล้ว สบายใจ เดินทางต่อได้

คลื่นแรงอ่ะ ลมค่อนข้างเย็น

พอๆ จะเซลฟี้ไปไหน ต้องเดินทางอีกไกลนะยะ

อควาเรียม ไม่ได้เข้าเพราะยังไม่เปิด และไม่มีเวลาด้วยแหล่ะ

เดินเล่นสักพักก็มาเอากระเป๋า check-out แล้วกลับไปขึ้นรถไฟที่สถานีพูซาน ได้ตั๋วเที่ยวเที่ยงตรง ถึงบ่าย 2:44 ออกทุกครึ่งชั่วโมงสบายแฮ ที่นั่งไม่เต็มเพราะเป็นวันธรรมดา ขอเตือนอีกรอบนะ ใครจะเดินทาง ศุกร์-อาทิตย์ กรุณาจองก่อน 

สถานีพูซาน ดูด้านนอกคล้ายๆ สถานีโซล ใหญ่ทีเดียว

อีกสักรูปก่อนจากกันนะพูซาน

ถ่ายบนรถไฟ ลาก่อนจ๊ะพูซาน 

ถ้ามีโอกาส จะกลับมาเยี่ยมเยียน กินอาหารทะเลสดๆ อีกนะ

24 GuestHouse Hongdae

แผนที่:  http://hongdae.24guesthouse.co.kr/sp.php?p=where&lang=en

ถึงโซลตอน 2:44 ตรงเป๊ะอีกตามเคย จากสถานีโซลต้องนั่ง AREX ไปสถานีฮงอิก ชั้นล่ะเบื่ออิ AREX จริงๆ จะเดินไกลไปไหน ยิ่งตรงสถานีฮงอิกเดินไกลมากกกก โผล่ขึ้นมา EXIT 1 แอบงงกับเมืองหลวง ประหนึ่งเพิ่งจากบ้านนอกมาเข้ากรุง หลงทิศทางอีกตามเคย เลี้ยวซ้าย เลี้ยวขวาวะ ต้องพึ่ง google map อยู่ครึ่ง ชม. กว่าจะจับทิศทางได้ว่าจะเดินไปทางไหน แผนที่ที่เค้าให้มาบอกให้ออก EXIT 1 แต่เอ๋ผกาไปอ่านเจอในพันทิปว่า EXIT 2 เดินใกล้กว่า Google Map ก็บอกตาม EXIT 2 เชื่ออากู๋ดิ ชัวร์ป๊าบ 

หลงทิศทางอยู่ตรงนี้ สักครึ่ง ชม. ได้ ฮ่าๆๆๆ 

ไม่หลงไม่ใช่เอ๋ผกาสินะ นางมักแยกซ้ายขวาไม่ค่อยออก

ดันเสือกข้ามถนนไปฝั่งตรงข้ามอีกนะ โง่ซะ

มาถึงที่พักตอน 3:30 แต่ไม่มีใครอยู่เลย นอกจากหมาไซบีเรียนผูกไว้ตัวนึง ทั้งกดกริ่ง ทั้งตะโกนเรียก เปิดประตูเข้าไปดู ก็ไม่มีคน เฮ้ย โฮสเทลร้างป่าววะ ลองโทรไปที่สาขาอื่น เค้าก็บอกยังเปิดบริการอยู่ ให้รอสักพัก ผู้จัดการอาจจะออกไปกินข้าว ห่านเอ๊ย รอสักพักน่ะ 45 นาทีเลยนะ คือแบบว่าจะไปไหนก็ช่วยแปะเบอร์มือถือไว้หน่อยได้มะ ไม่ใช่ปล่อยให้คนรอหงุดหงิดตั้งนาน เสียเวลาเที่ยวของชั้นนะยะ! 

ถึงแล้ว 24 GuestHouse Hongdae สัญลักษณ์รูปกระต่ายหน่อมแน้ม

มาถึง เค้าเปิดประตูทิ้งไว้แบบนี้ มีแต่หมาผูกอยู่ เออ ก็กล้าเน๊อะ 

ประตูข้างล่าง ข้างบน ไม่มีล็อคเลยนะ

ที่พักค่อนข้างจะเดินไกลนะ อยู่คนละฝั่งถนนกับ ม.ฮงอิก จาก EXIT 2 เดินประมาณ 8-900 เมตร (นับก้าวเดินจากจากแอพใน Note 4 ได้ 900+ ก้าว) แต่พอลากกระเป๋าได้ ทางเดินไม่ขรุขระมาก แต่จริงๆ ถ้ามีที่อื่นใกล้กว่านี้ เลือกที่อื่นเถอะ ยิ่งถ้าเดินจากย่านช้อปปิ้ง+ผับ แถว ม.ฮงอิก ยิ่งเดินไกลมาก 

ห้องดอร์มหญิง+ชาย แยกกัน ค่าเตียงพักคืนละ ₩25,000 อยู่ชั้นล่าง ไม่ต้องแบกกระเป๋าขึ้นบันได (ข้อดีข้อแรก) มีทั้งหมด 10 เตียง ม่านเปิดด้านข้าง (ข้อดีข้อที่ 2) เตียงไหนว่าง ก็เลือกเอาเลย ได้เตียงข้างห้องน้ำเพราะมีที่ให้วางกระเป๋าเยอะหน่อย (ไกลกว่าคนอื่น แต่จะเสียงดังเวลามีคนเข้าห้องน้ำดึกๆ) ห้องพัก ห้องน้ำสะอาดมาก แต่ข้างนอกหน้าประตูใหญ่ไม่สะอาดเลย เศษขยะเต็มไปหมด แล้วเจ้าไซบีเรียน แม้จะไม่ดุ แต่ก็ไม่ค่อยเป็นมิตร ไปนั่งตรงเก้าอี้ที่เค้านั่งอยู่ไม่ได้ ยิ่งกับเรา นางยิ่งดุ เพราะตอนมา เราเดินไปเดินมาตามหาคนข้างใน นางเลยหงุดหงิดตาม นึกว่าเป็นขโมยมั้ง ... เราแอบเห็นคนอื่นวางของใกล้ๆ นาง นางก็ไปแทะของเค้า ท่าทางจะดื้อ

คนดูแลเป็นผู้ชาย 2 คน เรียกได้ว่าไม่สนใจจะดูแลเลยแหล่ะ น้ำในตู้เย็นหมดก็ไ่ม่เติมให้ วันๆ ไม่นั่งสูบบุหรี่หน้าบ้าน ก็นั่งเล่นเกมส์ในห้อง คือแบบไม่ประทับใจคนดูแลอย่างแรง ไม่แนะนำที่นี่เท่าไหร่นะ 

ไซบิเรียนตัวนี้แหล่ะ ไม่ค่อยเป็นมิตรเท่าไหร่

รูปนี้ถ่ายตอนก่อนกลับ มีแขกฝากกระเป๋าไว้ 

เค้าก็เอาวางไว้ข้างนอกแบบนี้นะไม่มีห้องเก็บ

เห็นมั้ยล่ะ ว่ามันสกปรกมาก อยู่มา 3 คืนไม่เก็บขยะเลย

เห็นมาเก็บเอาวันสุดท้าย แบบว่า ควรจะเก็บให้เรียบร้อยทุกวันป่ะ

ที่นอนม่านเปิดข้าง นอนสบายนะ หัวเกือบชนเพดานพอดี 

แต่ก็ไม่อึดอัด เพราะยื่นขาออกด้านข้างได้

มีปลั๊กให้ตั้ง 4 ตัวแหน่ะ ชาร์จอุปกรณ์เที่ยวสบายเลย (ข้อดีข้อที่ 3 จบ)

Shopping Time

อิอิ เข้าเมืองก็ต้องช้อปปิ้งสิ ตามแผนจะไปช้อปที่ Donghwa Duty Free และเดินเล่นที่คลอง Cheonggyecheon จ๊ะ จาก ม.ฮงอิก นั่งรถไฟฟ้าไปที่ City Hall แล้วเดินอีกสัก 500 เมตรก็ถึง Donghwa เป็นดิวตี้ฟรีเล็กๆ นะ คิงพาวเวอร์รางน้ำยังใหญ่กว่าอีก แต่ขายของอย่างเยอะ แออัดมาก คนเยอะมากด้วย ตั้งใจไปซื้อ Sulwhasoo ตัวที่ไม่มีขายในคิงพาวเวอร์ กับ Etude ของตัวเองกับน้องที่บ้านฝากซื้อมา เล่นเอาเงินสดหมดเลยจ๊า หมดไปเกือบ ₩400,000 

แอบภูมิใจนิดๆ คนขาย Sulwhasoo พยายามแนะนำแต่ครีมสำหรับสาวๆ นางไม่แนะนำรุ่น TimeTreasure เลยนะ นางบอกว่ามันสำหรับสาววัย 40 ไม่เหมาะกับคุณ ก็เลยหลุดหัวเราะ บอกว่าพี่ก็จะ 40 แล้วนะ ตอนนี้เกือบ 38 แล้ว นางทำหน้าตกใจมาก ฮ่าๆๆๆ คือออนนี่แต่งตัวแอ๊บเด็กจ๊ะ กางเกงขาสั้นจุ๊ด ใส่เลคกิ้ง สะพายเป้ แสดงว่าแอ๊บได้ผลใช่มะ คริๆๆๆ

พวกหล่อนทำให้ชั้นหมดตัวเลยนะ

จิ๊กรูป Blog เก่ามา ของที่ซื้อในดงฮวา มีมาสคาร่า มาร์กใต้ตา 

ดินสอเขียนคิ้ว (ไม่มีในรูป ให้น้องที่บ้านไปแล้ว) นอกนั้นซื้อที่มยองดงจ๊ะ

2 ถุงเหมือนจะนิดเดียว แต่เล่นเอาจนเลยจ้า

อะไรกัน แค่เหยียบโซลไม่กี่ชั่วโมง เงินสดหมดเกลี้ยงแล้ว ต้องเดินหา ATM กดมาเพิ่มอีก ₩200,000 แล้วก็เดินไปคลองชองกเยชอน กะว่าจะเดินเล่นถ่ายรูปซะหน่อย แต่เค้ามีงานไว้อาลัยเรือเซวอน มีแต่เต้นท์เต็มไปหมด ถ่ายยังไงก็ไม่สวย ก็เลยขี้เกียจเดินละ หาข้าวเย็นกินดีกว่า 

ถ่ายหอยมาได้แค่นี้เองแหล่ะ ไม่มีอารมณ์ หิวข้าวแล้ว 

เดินเลาะๆ ไปตามซอย ไปเจอร้านลุงๆ ป้าๆ ขายอาหารจานเดียว เข้าเลยดิ ไม่คิดจะกินอาหารตามร้านหรูอยู่แล้ว กินอย่างนี้ได้บรรยากาศกว่า จิ้มๆ เอาซุปเต้าหู้ แค่ ₩5,000 เอง (160 บ.) อิ่มตื้ออีกตามเคย  เออ จะบอกว่าตัวเองนิสัยเสีย อยู่สิงคโปร์อาหารตามร้านจะแพงๆ พอไปที่อื่น เจอราคาไม่กี่ร้อยบาท นางกินใหญ่เลย จริงๆ ถ้าเทียบกับราคาอาหารไทยก็แพงแหล่ะนะ แต่เอ๋ผกาด้อนท์แคร์ ชั้นว่าถูกก็แล้วกัน นี่เสียดาย กินไม่ไหวละ ไม่งั้นจะสั่งมันดู (เกี๊ยวเกาหลี) มากินด้วย ท่าทางขายดีสั่งกันทุกโต๊ะ 

แต่แน่นอนร้านแนวนี้ คุยกันไม่รู้เรื่องแน่ๆ

ใช้ภาษาดัชนีนางจิ้มๆ รูปเท่านั้นจ้า

สั่งซุปเต้าหู้มา รสจัดมากกว่าที่เคยกินๆ ในไทย ในสิงคโปร์

อร่อยอ่ะ กิมจิ เครื่องเคียงก็รสจัดจ้าน

จากนั้นก็กลับมาเดินเล่นแถวฮงแด ดูเด็กๆ วัยรุ่นว่างั้น ลืมถ่ายรููปอ่ะ เดินเพลิน ได้สเวตเตอร์มาตัวนึง เพราะดูพยากรณ์แล้วอากาศจะอุ่นขึ้น ขี้เกียจพกโค้ชแล้ว ไม่ได้ใส่แน่ เกะกะ 

ดูยับไปหน่อย ถ่ายตอนเพิ่งออกจากเครื่องซักผ้าสดๆ ร้อนๆ 

เดินฮงแดเพลินดีนะ เด็กๆ วัยรุ่นทั้งนั้น เดินไปดูผับ NB2 ด้วยว่าอยู่ตรงไหน แต่ไม่ได้เข้า เพราะพรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้า ไปดูพิกัดเอาไว้ก่อน วันนี้พอละกลับไปนอนดีกว่า พรุ่งนี้ต้องรีบไปขึ้นรถไฟเที่ยว 8 โมงกว่า ไม่สมควรหักโหม ^^"