[Living] จากมนุษย์สาธรใต้ มาทำงานบ้านนอกสิงคโปร์

อยู่สิงคโปร์มาได้ 2 ปี 8 เดือน ทำงานบริษัทนี้ 2 ปี 6 เดือน ผ่านอะไรมาค่อนข้างเยอะในการทำงานที่นี่ เอาไว้ค่อยทยอยเขียนใน blog ย้อนหลังนะ ดราม่าเพียบ เพื่อนๆ ที่รักทั้งหลายคงได้เห็นเอ๋ผกาบ่นในเฟสมาเยอะ คงคิดว่าจะเล่าอีกเหรอแกร ชั้นอ่านดราม่าแกรมาจนเพลียแล้วน่ะ ฮ่าๆๆๆ  เอาน่ะ เขียนเก็บเอาไว้เล่นๆ นะๆๆๆ 

ก่อน 11:30 จะลงไปซื้อข้าวกลางวันจ๊ะ แต่วันนี้ไม่ได้ซื้อข้าว ซื้อแต่ผลไม้ เพราะเมื่อเช้าไปซื้อแซนวิช Subway (ที่ซื้อเกือบทุกวัน) วันนี้เป็นวันเกิด Subway ซื้อ 1 แถม 1 เมนูไหนก็ได้ จ่ายราคาแพงกว่า จัดเต็ม ซื้อมาเผื่อกลางวันด้วยเลย เลือกเมนูแพงสุด S$6.90 ตกอันละ S$3.45 อิอิ 

ไหนๆ วันนี้ว่าง ถ่ายรูปที่ทำงานมาลงให้ดูหน่อยละกัน เวลาดราม่า บ่นๆๆๆๆ เพื่อนๆ จะได้นึกภาพออก อิอิ  

รูปบนถ่ายจากทางเดินไปลิฟท์ ดูร่มรื่นดีใช่ป่ะหล่ะ คนที่ทำงานไอทีในสิงคโปร์ ส่วนใหญ่เค้าทำงานใน CBD (Central Business District) ที่รายล้อมด้วยตึกออฟฟิศเชิ่ดๆ เริ่ดๆ แต่บริษัทนี้อยู่ชานเมือง ไปทางเหนือของเกาะ (อีกไม่กี่สถานี ก็ออกมาเลย์แล้วจ้า) 2 ปีก่อนก็อยู่ในเมืองแหล่ะ แต่นายมาซื้อออฟฟิศใกล้บ้านนาย (แต่โคตรไกลบ้านเรา TT) ตึกอยู่ในย่านอุตสาหกรรมใหม่เรียกว่า Yishun Industrial ตอนย้ายมาใหม่ๆ วันไหนต้องนั่งแท็กซี่ พี่แท็กไม่รู้จักถนนตรงนี้อ่ะ มันใหม่จัด ตึกนี้ก็เป็นตึกแรกในย่านนี้ และออกแบบเดิ้นสุดละ (นี่เดิ้นละขอบอก) มีน้ำตก มีสวนหย่อม เพราะเป็น Green Building อ๊ะๆ กรุณาอย่าเปรียบเทียบกับตึกแถวที่ทำงานคุณ กรุณาจินตนาการว่า ความเดิ้นแบบชานเมืองเป็นยังไง เข้าใจตรงกันนะ 

ดูในรูป เห็นตึกเขียวๆ เหลืองๆ ทางซ้ายมั้ย นั่นคือ HDB (Housing & Development Board) ที่พักอาศัยที่รัฐบาลสร้างให้คนซื้อในราคาถูก (แต่ รบ.ยังเป็นเจ้าของนะ) ตึกอยู่ในที่ๆ รายล้อมด้วยบ้านคน ซึ่งมีรถเมล์ผ่านสายเดียว 5-15 นาทีมาคันนึง ตอนเลิกงานถ้าดูเวลาใน App แล้ว อีก 10 นาทีถึงจะมา บอกได้เลยว่า ต้องรออีก 2-3 คัน เพราะมุมนี้เป็นป้ายท้ายๆ ของย่านอุตสาหกรรมอีกแถบหนึ่ง บนรถเมล์จึงเต็มไปด้วยแรงงานอินเดีย นึกกลิ่นออกมะ กลิ่นอินเดียปกติเป็นเท่าไหร่ กลิ่นแรงงานอินเดียจะมากกว่านั้น 10 เท่า!!!  ส่วนใหญ่จึงพยายามเลิกงานช้าๆ 6:45pm ไปแล้ว ให้พวกท่านๆ ชาวแรงงานทั้งหลายกลับบ้านไปก่อน แต่ถ้าวันไหนรีบออก ก็จะยอมเดินไปยันสุด HDB 3 ตึกไกลลิบๆ นั้น เพื่อขึ้นรถเมล์อีกป้ายหนึ่ง ที่รถว่าง + 5 นาทีมาคันหนึ่ง เมื่อยก็ยอมอ่ะ ดีกว่าทนรถเมล์แน่นๆ กลิ่นแรงๆ ป้าจะเป็นลม ป้าไม่ไหวจริงๆ ลำพังไป-กลับ รถไฟฟ้า 3 รถเมล์ 1 ก็เหนื่อยแย่ละ ให้ทนดมกลิ่นอีก ไม่ไหวนะ พาลจะอ๊วกใส่หน้าอ่ะดิ  

App SG Buses สำหรับดูเวลารถเมล์

กลางวันส่วนใหญ่ก็ซื้อเอาจากใต้ตึก ต้องลงไปซื้อก่อนเที่ยงเพราะคนจะแน่นมากกกก มีตึกเปิดใหม่รอบๆ อีกหลายตึก แต่เค้าไม่มีโรงอาหาร ลงไปซื้อก่อน 5-10 นาทีก็เสร็จ มีร้านอยู่ 5-6 ร้าน แต่เอ๋ผกาแดรกได้แค่ 2 ร้าน+ร้านผลไม้ กินวนกันไปน่ะแหล่ะ บางทีก็เดินไปซื้อตึกข้างๆ กันบ้างก็มี แล้วแต่ความเบื่อ คืออาหารที่นี่ส่วนใหญ่ก็มันๆ จืดๆ เลี่ยนๆ กินไม่ค่อยได้อ่ะ ไขมันสูงเกิ๊น 

ก็เลยมี 2 ร้านนี้แหล่ะกินประจำ ร้านบิบิมบับ ให้ผักเยอะ ซอสเผ็ดๆ ดี กับร้านซุปปลาที่น้ำจิ้มเผ็ดใช้ได้  อย่าถามว่าข้าวมันไก่ สคป. เป็นไง ไม่กินอ่ะ หมอห้ามกินไก่ เดี๋ยวเป็นเก้าท์ 

ราคาอาหารที่นี่ ถึงจะเป็นชานเมืองก็เถอะไม่ได้ถูกกว่าในเมืองนะขอบอก ราคา S$4-7 น้ำแก้วละ S$1.30-2.00 ผลไม้ S$0.70-1.50 ราคาพอๆ กับ Cafeteria ในเมืองแหล่ะ แถวบ้านเอ๋อยู่ไปทางสนามบิน (ทางตะวันออกของเกาะ) จัดว่าย่านไฮโซด้วยเพราะมีคอนโดเยอะ ข้าวยังถูกกว่านี้อีก $3-5 เอง

ถ้าถามว่าทำไมเอ๋ผกาไม่กินข้าวกับเพื่อนร่วมงาน หยิ่งเหรอ เออ ยอมรับว่าหยิ่ง ฮ่าๆๆ จากประสบการณ์การทำงานกับคนหลายเชื้อชาติ จีน มาเลย์ สิง อินเดีย ฟิลลิปปินส์ เวียดนาม อินโด (หมดยังฟระ นึกไม่ออกละ)  การเป็นมิตรกับเพื่อนร่วมงานมากเกินไป มักจะถูกหลอกใช้อ่ะ ไม่ได้มองโลกแง่ลบเกินไปนะ เป็นงั้นจริงๆ ประเทศที่มีแต่คนชาติอื่นอยากเข้ามา เพราะ ศก. ดีกว่าประเทศเค้า เต็มไปด้วยคนที่ต้องดิ้นรน ถีบตัวเอง เพื่อให้อยู่รอดในประเทศนี้ได้ คนจึงเห็นแก่ตัวทุกคน จะมากน้อยต่างกันยังไงก็เถอะ มันต้องไม่มีคำว่าทำไม่ได้สำหรับเค้า แต่ความเป็นจริงมันไม่ใช่ มันไม่มีใครที่ทำได้ทุกอย่าง แต่เมื่อเค้า "ต้อง" ทำให้ได้ จึงเกิดการพยายามทำอะไรก็ได้เพื่อให้นายเห็นว่า "ทำได้" นึกออกป่ะ ใครที่ทำงานได้ ทำงานเป็น ก็จะถูกวานให้สอนนั่นนี่ แล้วไง ผลงานของใคร ก็ตกเป็นของพวกมันอ่ะดิ ส่วนไอ้คนสอนเสียงาน เสียเวลา (ที่ต้องทำงานตัวเองให้เสร็จตรงเวลา) แล้วขอโทษบางคนพอทำเป็น มีแย่งงานกรูอีกนะ เนรคุณซะ   

ปีแรก เอ๋ผกา friendly มาเลยนะ แต่โดนเพื่อนร่วมงานทรยศมาเยอะ ปีต่อๆ มา นางจึงเลิกนิสัยนั้น กลายเป็น AeyPKA dark version สุดๆ ไม่ใช่งานที่หัวหน้าอนุมัติ อย่าได้หวังจะให้กรูช่วย อย่ามาทำเป็นตีซี้ทำเนียน กรูรู้ทัน ... แต่นางก็ไม่ดาร์กกับทุกคนนะ คนนอกแผนกที่ไม่ได้ทำงานด้วย จะคุยเล่นกุ๊กกิ๊กดี งานไหนที่มองแล้วว่า เกี่ยวข้องกัน นางจะปรับโหมดดาร์กใส่ทันควัน .... พูดง่ายๆ เอ๋ผกา 2 หน้าว่างั้น ฮ่าๆๆๆ  

ที่สำคัญ คนที่ให้เราช่วยๆ ส่วนใหญ่เงินเดือนสูงๆ ทั้งนั้น ตำแหน่ง Technical Consultant เนี่ย ต่ำเตี้ยสุดในแต่ละแผนกแล้ว เงินเดือนน้อยกว่า Functional Consultant 20+% แต่ที่ให้สอนเนี่ยคือพวกนี้ทั้งนั้น ไม่ไหวนะ ชั้นกินเงินเดือนพวกแก ทำแทนพวกแกดีกว่ามั้ย ฮะ! แต่ที่เราไม่เลือกทำ Functional เพราะไม่ชอบสู้รบกับลูกค้าง่ะ ชอบทำงานหน้าคอมพ์มากกว่า เราควบคุมคอมพ์ได้ แต่ยากที่จะควบคุมลูกค้า  ^^"  

จบแค่นี้ก่อน วันหลังค่อยโม้ใหม่ อิอิ